Wormen bij mensen, waarvan de symptomen en de behandeling zullen worden voorgeschreven door een arts, in het menselijk lichaam worden veroorzaakt door twee soorten wormen - ronde (nematoden) en platte (botten en lintwormen). Elk van de parasieten veroorzaakt aanzienlijke schade aan het lichaam, vooral als de juiste behandeling niet op tijd is gegeven.
Zorg ervoor dat je je handen wast als je thuiskomt, en spoel ook groenten of fruit af onder een stroom warm of heet water, omdat het waarschijnlijk is dat er parasieteneitjes worden gevonden. Producten zoals visvlees of vee moeten noodzakelijkerwijs een warmtebehandeling ondergaan. Onder invloed van hoge temperaturen verwijdert het vlees de eieren van verschillende wormen en kan het geschikt zijn om te eten.
Soorten rondwormen
Pinworms zijn kleine parasitaire platwormen met een grijswitte kleur die enterobiasis opwekken.
Dergelijke parasieten komen op de volgende manieren het menselijk lichaam binnen:
- voedsel (via de mondholte);
- door ongewassen/vuile handen.
Pinworm-eieren kunnen worden gevonden in ongewassen fruit of groenten, of in de vacht van een ziek dier. Kinderen die jeukende delen van de huid krabben en vervolgens eieren inslikken (bijvoorbeeld samen met besmet voedsel) hebben meer kans om besmet te raken met enterobiasis. Het duurt twee weken om pinwormlarven te ontwikkelen in de omgeving van het spijsverteringskanaal en na volledige ontwikkeling leeft een volwaardige worm in alle delen van de dikke darm.
Trichinella - deze parasieten hebben ronde lichamen van niet meer dan 5 mm lang en veroorzaken trichinose in het lichaam. Larven en eieren zitten het liefst in slecht gebakken vlees (wild zwijn, varkensvlees, berenvlees). In het menselijk lichaam duurt het tot 4 dagen voordat Trichinella volwassen is, en de levenscyclus is 40 dagen. Het belangrijkste doel van dit type wormen is om via de darmwanden in de bloedbaan te komen en zich in de spieren te nestelen. Bovendien worden vaak de spieren van de luchtwegen en het bewegingsapparaat aangetast.
Rondwormen zijn vertegenwoordigers van grote afmetingen, met een spilvorm met een roodgele tint. Mannetjes van deze soort bereiken een grootte van 15-25 cm, en vrouwtjes - tot 40 cm. Hun lichaam is verstoken van enige aanpassingen voor fixatie in de darm, ze gaan gewoon onafhankelijk door de darmen naar de voedselmassa.
Je kunt besmet raken met spoelwormen door rijpe eieren in te slikken bij het eten van ongewassen groenten of fruit, waarop de kleinste deeltjes aarde achterblijven. Nadat de eieren de interne omgeving van het lichaam zijn binnengekomen, komen volwassen larven eruit en terroriseren de darmwanden. Via de bloedbaan kunnen parasieten in de hartspier terechtkomen en later in de longen.
Alleen hierdoor eindigt de reiscyclus door het lichaam niet, omdat de larve zich door de luchtwegen in de mond beweegt.
Door de parasiet opnieuw in te slikken, creëert het lichaam al een gunstige omgeving voor zijn ontwikkeling.
De route van een volwaardige worm loopt door de dunne darm. Hun levenscyclus is 12 maanden en daarna sterven ze en worden uitgescheiden in de ontlasting.
Vlasoglavy - wormen bij mensen, waarvan de symptomen en behandeling op elk moment na infectie worden bepaald, bij voorkeur direct in de darmen. Deze worm eet het bloedbestanddeel op of voedt zich met het darmslijmvlies.
Vrouwtjes leggen eieren direct op de wanden van het aangetaste orgaan, komen dan samen met uitwerpselen naar buiten en ontwikkelen zich in omgevingsomstandigheden. Een reeds volwassen larve, waarvan het lichaam langwerpig is en de grenzen van 5-15 mm niet overschrijdt. komt het menselijk lichaam binnen via de voeding.
Deze parasieten hebben ronde lichamen van niet meer dan 5 millimeter lang en wekken trichinose in het lichaam op. Larven met eieren komen voor in slecht gebakken vlees (wild zwijn, varkensvlees, berenvlees).
In het menselijk lichaam duurt het maximaal 4 dagen voordat Trichinella volwassen is en de levenscyclus ervan is niet langer dan 40 dagen. Het belangrijkste doel van dit type wormen is om via de darmwanden in de bloedbaan te komen en zich in de spieren te nestelen. Bovendien worden vaak de spieren van de luchtwegen en het bewegingsapparaat aangetast.
Necator / haakworm. Het verband tussen deze parasieten is direct, in verband met de veroorzaakte kwalen en biologische symptomen. Ze leven in de twaalfvingerige darm en kunnen door hun kleine formaat (10-15 mm) vrij in zijn omgeving bewegen.
Larven kunnen het lichaam alleen via de huid binnendringen als een persoon in contact is geweest met verontreinigde grond. Een ander doelwit van de wormen zijn de longen en het spijsverteringskanaal. Ze voeden zich alleen met het bloed dat uit de gebeten bloedvaten komt. Als gevolg van de gewelddadige activiteit van deze parasieten wordt de bloedstolling verstoord. Volwassenen consumeren bloed in het bereik van 0, 1-0, 35 ml per dag.
Soorten platwormen
Breed lint. De lichaamslengte van de parasiet, die 10-20 meter is, verdient één aandacht.
De parasiet komt voor in zoetwatervissen en rivierkreeften, de larven dringen eieren en visfilets binnen.
De vorming van een volwassen worm duurt maximaal 25 dagen, en dan wordt een persoon ziek met diphyllobothriasis (het spijsverteringskanaal is verstoord, vitamine B-tekort).
De leverbot is een platworm met een grootte van 10-20 mm, en er is een tweede naam voor deze parasiet - kattenbot. In 50% van de gevallen van infectie lijden bewoners die besmette vis (karper, kroeskarper, brasem, voorn) hebben gegeten. Vissen raken besmet met leverbotten door een geconsumeerde slak die eerder helminth-eieren met zoet water heeft geconsumeerd.
Om de vis van de parasiet te reinigen, is een warmtebehandeling noodzakelijk, anders zal de larve de interne omgeving van het lichaam binnendringen en de galblaas met de darmen beschadigen. Tekenen van de acute fase van de ontwikkeling van helminthiasis bij mensen zijn een gevoel van misselijkheid, dat overgaat in braken, pijn in de bovenbuik, allergische reacties, spierspasmen. De parasiet veroorzaakt onomkeerbare veranderingen in het lichaam, en zelfs nadat ze uit het lichaam van patiënten is verdreven, zullen er zeker allerlei soorten ontstekingen en aandoeningen optreden.
Varkens- / runderlintworm. De lengte van het lichaam van de parasiet is 5-6 meter en de larven verbergen zich in het vlees van grote dieren (varkensvlees, vee). De ziekte die door deze wormen wordt gewekt, wordt teniasis en teniarinhoz genoemd.
De larven van beide lintwormsoorten, de Finnen, zijn witachtige blaasjes die vastzitten aan de wanden van de dunne darm. Om een volwassene te bereiken en te vormen, heeft de parasiet 3 maanden nodig en elke dag ontwikkelt de worm zich. Het totale aantal segmenten bereikt 2000, waarvan de laatste vrij de dikke darm "doorgroef".
Dan verlaten de wormen het lichaam samen met de ontlasting via de anus. Het meest voorkomende en voor de hand liggende symptoom van helminthiasis is een verstoord spijsverteringskanaal, evenals voedselinname in grote hoeveelheden, en de patiënt wordt visueel niet zwaarder.
Echinococcus. In dit geval fungeert een persoon als een tussengastheer, omdat de laatste wolven, katten, honden zijn. Dieren kunnen besmet raken door direct contact met besmette voorwerpen of mensen. Zodra de eitjes van de parasiet de darmen binnenkomen, ontwikkelen zich onmiddellijk larven met zes haken, die in de geneeskunde oncospheres worden genoemd.
De favoriete habitat van de worm zijn de longen en de lever, en de larve wordt een echinococcale cyste, die in omvang toeneemt. Alle weefsels in de buurt ervan worden snel vernietigd.
Artsen detecteren echinokokkose vaak niet en verwarren het met een kwaadaardige of goedaardige formatie. Naast het samenknijpen van bloedvaten en inwendige organen, komen echinococcus-cysterupturen vaak voor.
Als dit gebeurt, treedt niet alleen onmiddellijk een toxische shock op in het lichaam, maar veroorzaakt een gescheurde cyste de vorming van verschillende nieuwe.
Het laatste type parasiet zijn alveokokken, in de medische literatuur worden ze echinokokken genoemd. Het is deze worm die een vreselijke ziekte wekt die schade veroorzaakt die evenredig is met kanker en levercirrose. Oncospheres van de worm komen de darmen binnen, dan komen de embryo's uit de eieren en beginnen de darmwanden te vernietigen. Nadat de muren zijn geboord, komt de parasiet in de bloedbaan en verspreidt zich door het lichaam.
Meestal, zoals eerder vermeld, terroriseren alveokokken de lever, waar de larve geleidelijk opgroeit. Tijdens het ontwikkelingsproces wordt de larvocyst gevormd in de wormen - een agressieve formatie die snel in omvang toeneemt (een blaasje met meerdere kamers, dat geleidelijk groeit). Deze blaasjes vinden hun weg naar de levercellen, volgens hetzelfde principe als kankermetastasen.
Nabijgelegen weefsels voelen een schending van de bloedstroom en er treden later necrotische veranderingen op. Vezelachtige knooppunten met dergelijke blaren met meerdere kamers worden gevormd op nabijgelegen structuren en ze kunnen meerdere jaren in het menselijk lichaam blijven. Dat is de reden waarom artsen bij het detecteren van deze parasiet hun toevlucht nemen tot chirurgische ingrepen.
Notitie
De moderne wetenschap kent ongeveer 280 soorten wormen. Het zijn deze micro-organismen die kunnen parasiteren en zich kunnen ontwikkelen in verschillende weefsels en organen van het menselijk lichaam.
Elk jaar tasten deze wormen bij mensen, waarvan de symptomen en de behandeling worden bepaald door de arts, de organen en weefsels aan van ongeveer 15 miljoen mensen, en de meeste, om precies te zijn, 80% van hen zijn kinderen.
Hoe kun je wormen krijgen:
- Het gebruik van vleesgerechten met een slechte warmtebehandeling of rauw vlees in het algemeen. Dus rundvlees is de habitat van de lintworm en varkensvlees draagt de lintworm van het varkensvlees.
- Consumptie van besmette vis in licht gezouten of rauwe vorm. Rivierwater is vaak verontreinigd met wormenlarven.
- Water kan ook wormen veroorzaken. Dit komt door het feit dat een persoon onbehandeld water kan drinken, of voedsel kan wassen, gerechten met besmet water. Het risico is vooral hoog als je buiten bent.
- De grond kan ook het verschijnen van wormen veroorzaken. Omdat het dierlijke of menselijke uitwerpselen kan bevatten. Maar hoe komen wormen het menselijk lichaam binnen? Het antwoord is simpel - door ongewassen handen na het werken in de tuin of openluchtrecreatie.
Bovendien kunt u besmet raken door direct contact met een persoon die helminthiasis heeft. Dat wil zeggen, infectie vindt plaats via borden, linnengoed of artikelen voor persoonlijke hygiëne.
Als de zaak volledig wordt verwaarloosd en de parasitaire infectie zich in de acute fase van zijn ontwikkeling bevindt, schrijven artsen ontgifting en desensibiliserende therapie voor. En als de ziekte erg moeilijk is, worden glucocorticoïden voorgeschreven.
Over specifieke therapie gesproken, het houdt rekening met de aard van de ziekteverwekker en omvat speciale chemotherapeutische middelen van anthelmintische aard.
Bovendien wordt patiënten geadviseerd om verschillende antihistaminica in te nemen. Aan het einde van de behandeling moet u een probiotica-kuur volgen. Dit alles is nodig om de darmmicroflora te herstellen. Tijdens het behandelingsproces moet de patiënt zich houden aan een speciaal dieet, dat bestaat uit licht verteerbaar voedsel met een minimaal vetgehalte.
Op het moment van therapie is het erg belangrijk om een onberispelijke persoonlijke hygiëne na te leven, anders bestaat het risico op herinfectie.
Bovendien moeten alle gezinsleden, evenals andere personen die constant en nauw contact hebben met de patiënt, een anthelmintische behandeling ondergaan.
Tekenen van wormen bij mensen: symptomen bij kinderen en volwassenen
Tekenen van wormen bij mensen, waarvan de symptomen hetzelfde kunnen zijn, kunnen in een scherpe vorm worden waargenomen, zowel bij volwassenen als bij kinderen:
- Onredelijke toename van de eetlust en overvloedige speekselvloed, en tegelijkertijd gaat het gewicht snel verloren.
- Een andere variant van de ontwikkeling van symptomen kan ook optreden - de eetlust verdwijnt, na het eten voelt de persoon zich ziek.
- Misschien het optreden van hoofdpijn en duizeligheid.
- Losse ontlasting of constipatie kunnen ook wijzen op de aanwezigheid van wormen.
- Pijn in de buik.
- Plotseling begin van een allergie van onbegrijpelijke symptomen.
- Verzwakking van haar en nagels (hun kwetsbaarheid neemt toe door een gebrek aan ijzer en vitamine B12).
- Door de verzwakking van het immuunsysteem verschijnen verschillende ontstekingen in de nasopharynx en in het genitale gebied.
Als het lichaam zwaar is geïnfecteerd met wormen, komt een grote hoeveelheid giftige stoffen die verschijnen als gevolg van de vitale activiteit van wormen vrij in het menselijk bloed. Deze omstandigheid kan grote invloed hebben op de gezondheid van het kind. Allereerst lijdt het zenuwstelsel. Daarom, als een kind plotselinge agressie, prikkelbaarheid, slapeloosheid en andere tekenen van zenuwaandoeningen vertoont, moet het kind worden gecontroleerd op de aanwezigheid van wormen.
Zelfs als er geen uitgesproken symptomen zijn en er geen functionele stoornissen zijn, kunnen wormen in het menselijk lichaam aanwezig zijn en is het noodzakelijk om regelmatig tests uit te voeren om ze te identificeren.
Heel vaak komt het voor dat een kind na preventieve vaccinaties een allergische reactie ontwikkelt vanwege de aanwezigheid in het lichaam van giftige stoffen die worden uitgescheiden door wormen.
In feite is het een nogal moeilijke taak om te bepalen of er wormen zijn of niet op basis van alleen oppervlakkige tekens. De getoonde symptomen kunnen immers een teken zijn van een andere ziekte. Deze taak is vooral moeilijk voor zwangere vrouwen. Aangezien alle bovenstaande tekenen van wormen bij mensen, waarvan de symptomen hierboven werden beschreven, bij zwangere vrouwen optreden als gevolg van het proces zelf.
Om deze reden kunnen tekenen van worminfectie bij zwangere vrouwen worden onderscheiden door dergelijke symptomen: jeuk aan de anus en branderig gevoel in het vaginale gebied, die 's nachts toenemen, gewichtsverlies, vermoeidheid, koorts.
Om worminfecties te diagnosticeren, worden een aantal maatregelen genomen, waaronder de volgende procedures:
- Het verzamelen van een anamnese om mogelijke infectiebronnen te identificeren.
- De studie van monsters van ontlasting en bloed, rectaal en perianaal slijm, spierweefsel, sputum en gal in het laboratorium. Bij het uitvoeren van deze activiteiten kunnen tekenen van de aanwezigheid van wormen in het lichaam (eieren of de wormen zelf, evenals hun delen) worden gedetecteerd. Het is ook vermeldenswaard dat een verhoogd aantal eosinofielen kan dienen als een teken van de aanwezigheid van wormen in het lichaam.
- Serologische studies (ELISA, RSK, enz. ) maken het mogelijk om de aanwezigheid van parasieten op te sporen in het stadium van larven of wormen die in spierweefsel leven.
- Om de aanwezigheid van parasieten die de lever aantasten te bepalen, worden echografie, CT en endoscopie voorgeschreven.
Wormen in de menselijke lever: symptomen per type worm
Wormen in de menselijke lever, waarvan de symptomen grotendeels afhankelijk zijn van het type wormen, kunnen ook naar andere organen migreren.
Het verschijnen van primaire tekenen van infectie met wormen verschijnt niet onmiddellijk. In veel opzichten hangt het tijdstip van verschijnen van onderscheidende kenmerken af van de soortsamenstelling van de parasieten. Dus de aanwezigheid van ascaris in bijna twee tot drie dagen manifesteert zich door een verslechtering van de algemene toestand van een persoon.
De eerste symptomen van infectie met andere soorten wormen beginnen in de meeste gevallen pas twee tot drie weken na het einde van de incubatietijd te verschijnen. Er zijn dergelijke parasieten (bijvoorbeeld filariasis) waarbij de incubatietijd langer is dan zes maanden.
Het probleem van het bepalen van de aanwezigheid van wormen in het menselijk lichaam is dat in het geval van primaire infectie met een klein aantal wormen of een enkel individu, er praktisch geen visuele tekenen zijn. Symptomen beginnen pas te verschijnen na intensieve reproductie van wormen of wanneer ze grote maten bereiken (brede lintworm, rondworm).
Het is het meest betrouwbaar mogelijk om infectie met draadwormen te bepalen. In hun aanwezigheid verschijnt een karakteristieke jeuk in de anus, die 's nachts intenser wordt. Kortom, jeuk treedt binnen een paar dagen op, neemt dan ongeveer twee weken af en wordt weer hervat.
Bij infectie met dergelijke wormen als trichuriasis, ankylostomidose, schistosomiasis, diphyllobothriasis, beriberi en bloedarmoede ontwikkelen zich.
Het optreden van symptomen van infectie met rondwormen hangt grotendeels af van de periode van ontwikkeling van de parasieten. Dus als ze zich in het beginstadium van ontwikkeling bevinden, verplaatsen de larven zich door het bloed naar bijna alle inwendige organen en verschijnen de volgende symptomen van de ziekte: subfebriele temperatuur, zwakte, hoesten met etterig sputum, vluchtige infiltraten zijn zichtbaar op röntgenfoto's van de longen, die vervolgens verdwijnen.
Bij ernstige infectie kunnen bronchitis en longontsteking ontstaan. Met de verdere ontwikkeling van parasieten is er een schending van de functies van het maagdarmkanaal.
Trichinose - manifesteert zich voornamelijk met pijn in spierweefsel, koorts en zwelling.
Dergelijke wormen in de menselijke lever, waarvan de symptomen zich manifesteren door een icterische teint, zoals fascioliasis, opisthorchiasis, clonorchiasis, onthullen hun aanwezigheid met een toename van de milt en lever en andere ernstige aandoeningen van het lichaam.
Bijna alle soorten wormen veroorzaken aandoeningen van het centrale zenuwstelsel, terwijl de zieke persoon ernstige hoofdpijn en vermoeidheid voelt, een over het algemeen kalm persoon geïrriteerd en ongeduldig wordt en onredelijke aanvallen van agressie kunnen optreden.